***
- Agrrrrrhhhh...- ziewnął szeroko Naruto i podrapał się po włosach. Otworzył oczy i nieprzytomnie rozglądał się dookoła.- Gdzieee jaaa jesteem?
Zamulone oczy chłopaka chłonęły wystrój pokoju. O cholera, pokój Sakury! Właśnie leżał w jej łóżku, wpół owinięty kołdrą. Najlepsze jest to, że nie miał na sobie spodni i koszulki, leżał w samych bokserkach. Przypomniał sobie, że wczoraj popłakał się przy Sakurze i nie przestał do momentu, aż zasnął. Zawstydzony i cały czerwony otulił się po włosy kołderką tak bardzo, że tylko oczy nie były zasłonięte.
- Co ja narobiłem, aaaaah! Płakałem przy mojej dziewczynie, waaaah...- jęczał cicho, z każdą chwilą stając się bardziej czerwony, turlając się tam i z powrotem na łóżku.
- Naruto? Co ty wyrabiasz?- usłyszał głos głównej winowajczyni. Momentalnie przestał się turlać i spojrzał na nią spod kołdry.
- Nisz....- wymruczał przez pościel.
- Co ty mówisz?
- NISZ, NOSZ CHIMERA.... (prawdopodobnie mówił "Nic, no cholera" dop.aut)
Spojrzała na niego z uniesionymi brwiami. Zaczął dostrzegać... hmm... różne szczegóły "ubraniowe" w niej. Włosy miała praktycznie całe mokre, co dawało efekt nie różu, lecz bardzo ciemnej fuksji, niezdarnie zawiązany szlafrok odsłaniał jej piękne obojczyki, po których spływała woda, a oczy bez makijażu, bardziej cudowne niż zwykle, otaczała chmara mokrych rzęs. Zakopał się z powrotem w swoją "norę".
- Naruto, nic ci nie zrobiłam, jeśli o to się boisz...- powiedziała głośno Sakura, nie wiedząc o czym chłopak myśli. Nawet nie widziała jego czerwonej buzi! Usiadła powoli na łóżku, koło góry pościeli (czyt. Naruto) i poklepała go - raczej- po plecach, ale nie była pewna.- Naruto, żyjesz?
Szelest, trzask i skrzypnięcie sprężyn. Naruto cały zarumieniony przygniótł Sakurę do łóżka. Trochę zszokowana popatrzała mu w oczy- zaniepokojone i zawstydzone, ale jednak stanowcze.
- Sakura, musisz mieć trochę tego, no wiesz... Poczucia. Ty jesteś kobietą. Ja jestem mężczyzną. Czujesz to wreszcie? To jest RÓŻNICA SIŁ.- wyszeptał.- Spróbuj się wyrwać, spróbuj, nie potrafisz.- Sakura, jak prosił, próbowała z całej siły mu się wyrwać. Ani drgnął. Patrzał spokojnie na jej poczynania.
- Ale... przecież... ja zawsze...- wymamrotała zawiedziona.
- Sakura! Zrozum, nie jesteś TAMTĄ Sakurą! Nie mamy po pięć lat. Już nie jesteś TĄ Sakurą, która potrafi pobić chłopców. Rozumiesz mnie? Pragnienia chłopaka... nie, mężczyzny... Wiesz, jesteś taka delikatna i wrażliwa w stosunku do płci przeciwnej. Każdy się z biegiem czasu zmienia.- ciągnął cicho. Widziała że jest poważny, nie żartował sobie z niej. A ona... nie potrafiła nic zrobić, nie mogła się wyrwać. I nawet zdziwiła się- nawet nie chciała się wyrywać!
- Naruto, chyba rozumiem, co chcesz przez to powiedzieć.- szepnęła.- Nigdy nie rozumiałam, co wszyscy mają na myśli mówiąc o "poczuciu bezpieczeństwa". Zawsze myślałam że jestem najsilniejsza, że nic mi się nie stanie. Dziękuję, Naruto. Dzięki tobie coś zrozumiałam, coś bardzo ważnego.
Patrzał na nią, w oczach czaiła się czułość i... coś jeszcze.
- Naruto?
- Hmmm?
- Powiadasz że każdy ma pragnienia?- wymruczała patrząc w bok. Głos jej stał się wyższy i bardziej... uroczy?
- Cóż... ummm... taaa...- chłopak pochylał się nad nią cały czas, ale teraz jego twarz miała odcień buraka. Wykorzystała jego nieuwagę i poluźnienie rąk. Wyrwała się i tym razem ona go przygniotła do łóżka.
- Więc może pokażesz mi, o jakich pragnieniach mówisz?- kończąc ostatnie słowo, pochyliła się nad nim i namiętnie pocałowała. Początkowo bardzo zaskoczony chłopak wrócił do siebie, oddał pocałunek i objął ją w talii i przycisnął do siebie. Sakura wplątała swoje smukłe ręce w jego gęste, blond włosy i przygryzła mu wargę. Jęknął cicho i zaczął całować jej szyję, równocześnie obsuwając szlafrok. Dziewczyna jeździła mu ręką po plecach i karku, jednocześnie całując się z nim. Zjechał trochę niżej, poczuła lekkie mrowienie w miejscu, gdzie zrobił jej malinkę. Z każdą chwilę pocałunki stawały się coraz gorętsze i bardziej namiętne. Szlafrok już dawno leżał na ziemi.
- Sakura, jesteś w domu?- usłyszeli nawoływanie Ino z pod domu.
- Kurw*.- warknął Naruto, ale chwilę potem uśmiechnął się dziko. Zamknął okno, podszedł do drzwi od pokoju i z hukiem je zatrzasnął. Spojrzał na Sakurę i obrzucił ją seksownym spojrzeniem. Bokserki wylądowały na szafie. - Kochanie, teraz nie wypuszczę Cię z łóżka do jutra...- i wskoczył do łóżka.
***
Naruto się obudził. Na piersi czuł coś ciężkiego, ale i lekkiego zarazem (rozumiecie o co mi chodzi, co nie? dop.aut). Spojrzał w dół i zobaczył, że na jego klatce piersiowej śpi Sakura. Na myśli z całego poprzedniego dnia wpełzł mu na usta szelmowski uśmieszek i malutki rumieniec.
- Sakuraaa- chaaan...- wymruczał jej do ucha, przygryzając je lekko.
- Uwaaaah...- ziewnęła i nieprzytomnie na niego popatrzała.- Waaah!!
Przyciągnął ją do siebie by się nie mogła wyrwać.
- Masz śliczny głos, Sakura, wiesz?- jego oczy płonęły żądzą.
- P-przestań, to zawstydzające!- krzyknęła zamykając mocno oczy, a policzki stały się całe czerwone.- D-Daj mi się ubrać!
- Ale o co ci chodzi? Masz takie piękne ciało... Czemu się wstydzisz kiedy mówię, że ostatniej nocy (i dnia), robiliśmy...
- Aaaaaah, Naruto, zamknij się!- wrzasnęła zakrywając mu usta rękoma.
- Dobha, al po jeznym arunkhiem.- niewyraźnie powiedział przez dłonie dziewczyny.
- Jakim?
- Następna rundka!- zaśmiał się.
- Ratunku...!- pisnęła, ale już zatkał jej usta pocałunkiem.
*Trzy godziny potem*
- To miała być jedna rundka...- wymruczała Sakura.
- A nie była? Jedna rundka RAZY ileśtam...- Naruto lubieżnie zamruczał.
- Dobra, dobra, jesteś słodziutki.- powiedziała i dała mu całusa w policzek. Owinęła się pościelą i zaczęła szukać swoich ubrań.- Naruto, widziałeś moje...- spojrzała na pośladki blondyna, leżącego na brzuchu na jej łóżku... Zrobiła się czerwona. Wstał (matko, krwotok, pielęgniarko, szybko, bokserki oddaj!) i przytulił ją od tyłu.
- Sakurcia...- mruknął wsadzając jej ręce pod koszulkę.- może...
- Cichaj, i znajdź mi jakieś spodenki!- wyrwała mu się i zaczęła przetrząsać szafę. Ubrała się w całości i zaczęła szukać części garderoby Naruto, który nadal chodził jak go pan BUK stworzył.
- Gdzie moje bokserki?- zapytał zdziwiony, bo nadal ich nie znalazł, a teraz zawiązał sobie w pasie narzutę na łóżko.
- Rzuciłeś je gdzieś...- powiedziała Sakura, znacząco patrząc na wysoooką szafę.
- Cholera. Sakurcia, pozwól na moment.- szybko posadził ją sobie na barana, nie zważając na piski.- Ściągnij mi je, proszę.
Czerwona pomacała po szczycie szafy.
- Mam je!- krzyknęła. Spojrzała i...- Naruto, serio? BATMAN?
Chłopak wyrwał jej spodenki i postawił na ziemi.
- Bokserek nie widziała, no...- fochnięty odwrócił się i ubrał się w całości.
- No już, debilu, ładny batman..- powiedziała Sakura i dała mu buziaka w usta.
- Sakura, może jeszcze ra...
- Nie, Naruto, idziemy do szkoły. Już jeden dzień opuściliśmy, a jesteśmy dziś już godzinę spóźnieni.
*Przed klasą*
- Dobra, Naruto, słuchaj. Mówimy im, że byliśmy na randce, i nie chciało nam się przyjść do szkoły, okej? I NIC między nami nie zaszło!- Sakura cicho i groźnie tłumaczyła Naruto, co mają robić.
- No dobra...- zawiedziony popatrzał w dół.
- Grrr...
Spojrzał na Sakurę i namiętnie ją pocałował tak długo, że nie umiała złapać tchu, to się odsunęła.
- Pamiętaj że jesteś moja, nie Deidary..- oblizał wargi i spojrzał na nią spod ciemnych rzęs.
- T-Tak...
Weszli do klasy.
- Ej, stary, co tak długo?!- wrzasnął Kiba podlatując do parki. Sakura szybkim krokiem podeszła do dziewczyn.
- Byliśmy na spacerku piechotą/Byliśmy na rowerze.- powiedzieli jednocześnie. Spojrzeli na siebie. - Naruto, popierniczyłeś wszystko...
- Uuuuuuu, o co chodzi?!- krzyknął Shikamaru obejmując Naruto ramieniem i szczerząc zęby.
- Sakura, no mów!- Ino nie potrafiła oddychać, tak wstrzymywała oddech.
- R-Randka, zwykła, normalna randka.- mruknęła Sakura patrząc w bok.- Nie, Naruto?
- Taaak.- chłopak patrzał w sufit.
- Sakura, co ty masz na szyi?- zapytała Ino odsuwając jej kołnierzyk mundurka.- Nie wierzę, malinka?!
- Waaaaaaaaaaaaaaaaaah?!- wrzasnęła cała klasa.
- Nic podobnego! To... ukąszenie kota! To znaczy... psa!
- Taaak, w szyję!- radośnie krzyknęła Tenten.
- Zrobiliście t...- Kisame nie dokończył bo oberwał po głowie od Sakury.
- Morda, sushi...
Po lekcjach poszli całą ekipą na ramen. Nie potrafili przestać dopytywać o to, co robili. W końcu, gdy zjedli, poszli na karaoke.
- Jesteeeś sseeerkiem, moim szołnieszem...!!!- Ino podchmielona krzyczała do mikrofonu.
- Tssss, wieeesz cooo, Timari? Timarko, kosiam cię....- jęknął Kankuro i przytulił się mocno do siostry.
- Fieeeem, ja ciebie teeeesz, daj buziooola..- "Timari" dała buziaka Kankuro i Gaarze, który spokojnie popijał sake, ale chwile potem (dla niego trochę alkoholu to mordęga) tańczył macarenę.
- Dajcie mi wody, wody!- wrzeszczał Itachi, bo Tobi się palił.
- Saaadaaakooo, znikoj, przepodoj...- syczał Neji, posypując Hinatę solą.
- Njeeee, ja ceeem krewetkeee....- odpowiedziała Hinata, czkając.
Sakura z Naruto siedzieli w kącie, trochę podwaleni, ale nadal przy zdrowym rozsądku.
- Myślisz, że można ich tak zostawić?- mruknął Naruto, nalewając sobie kolejny kieliszek sake.
- Nie, trzeba ich pilnować, bo znowu zaczną napadać na sklepy...- Sakura westchnęła.
- Mimo wszystko, udany wieczór, co?
- Pewnie... A my na tej wojnie, łaaadnych parę lat...- zanuciła i stuknęła się kieliszkami z Naruto.
***
I jak się podobało? Wrażenia piszcie w komentarzach :*
